ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸ் தலைவர் பொழிந்த கவிமழை

ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸ் தலைவர் அமைச்சர் ரவூப் ஹக்கீம் கவிக்கோ அப்துல் ரஹ்மான் பவள விழா (75ஆம் ஆண்டு) தொடக்க உரையின் போது பொழிந்த கவிமழை! காமராசர் அரங்கம்> தேனாம்பேட்டை, சென்னை-18. (26.10.2015)

 

 

 

அருளும் அன்பும்

அளவற்றருளும் அவனின் ;

கருணை மழையில் நனைந்து ,

உருளும் உலகை

இருளும் ஒளியுமாய்

அமைத்த அவனைப் புகழ்ந்து ,

பொருளும் , அறிவும்

பொதிந்த குர்ஆன் கொணர்ந்த

நபியை நினைந்து ,

அருள்வாய் கவிதை

நிறைவாய் என்று

அல்லாஹ் கருணை இறைஞ்சி ,

கவித்தேன் பருக

காத்திருக்கும் அவையை

விளித்தேன் – இதோ

கவிழ்த்தேன் என்

கவிதைக் குடத்தை – இன்றிங்கு என்

அகத்தேன் அனைத்தயும்

அவிழ்த்தேன்

அரசருக்கரசன் அவனாவான்

கவி

அரசருக்கரசன் இவராவார் !

ரஹுமான் அவனின்

அடியான் இவனின்

( அப்துல் ரகுமான் )

குடியானவன் நான் – கவிதை

படியாதிருக்கலாமா ?

படியாது போய் இருக்கலாமா ( ஆசனத்தில் )

முடியாது !

முடியாளும் இவர் முன்னால்

கவிதை படியாது

நான் அமர முடியாது !!!

அமர்ந்தால் …….

என் பொழுது விடியாது !

எனவே – இக்

குடியானவன் மடியாலும் ஒரு கவிதை

கவி உலகின்

முடி ஆளும் மாமன்னனுக்கர்ப்பணம் .

மன்னா !

குடியானவன் நான் கேட்கிறேன் ,

இவ் அரங்கில்

உங்கள் கவிதையை

குடியாதவன் யார் ?

மேடையில் இருப்போர் எல்லோரும் மேதைகள்தான் ,

ஆனாலும்

இன்று இவ்வரங்கில் அமர்ந்துள்லோர் எல்லோரும்

உங்கள் கவிதைப் போதை தலைகேறிய பேதைகள்தான் !

மன்னா !

குடியானவன் நான் கேட்கிறேன் ,

இவ் அரங்கில்

உங்கள் கவிதையை

குடியாதவன் யார் ?

சொல்லுங்கள் !

உங்களுள் – இவரின் கவித்தேன்

குடியாதவன் யார் ?

இவர்

மதுரை மஹியின்

உருதுக் கவிதையின்

உலக மொழி பெயர்ப்பு !

ஸெய்னத் பேகத்தின்

கருவில் வளர்ந்த

ஸெய்தூன் மரம் .

செய்யத் அஹமதின்

விந்து விழுந்து

வந்து எழுந்த சிந்து ஸம் ஸம் !

வைகைக் கரை தந்த

கவிதைப்

பொய்கை இது !

ஒருபோதும்

பொய் கை ஒழுகாத ( அல்லது எழுதாத )

பொய்கை இது !

இவர் அந்த –

தென்கரை தந்த தேன் சுறை !

வைகை மணலில் அன்று

வை – கை என்று

அட்சர சாஸ்திரம் ஆரம்பித்ததாலோ என்னமோ

வைகை வெள்ளமாய்

கரை உடைத்து பாய்கிறது கவிதை !

வற்றாத வைகக் கரையில்

ஒரு மொட்டாக வளர்ந்தவர் அல்லவா ,

எனவே எப்போதும்

வற்றாத கவிதை

ஊற்றாக இருக்கிறார் .

வாணியம்பாடி வானத்தில்

சிறகுவிரித்தது இந்த

புல் புல் !

புல் புல் தான் ஆனாலும் –

அனியாயக்கார்களுக்கு

இவர் அபாபீல் !

அதனால்தானே –

உமறுப்புலவர் விருது பெற்றவராய் ,

பொதிகை விருதால் போர்த்தப்பட்டவராய் ,

தமிழன்னை விருது எனும் தகமை அலங்க்கரித்தவராய் ,

அச்சர விருதுக்கு அழகு சேர்த்த கலை மாமணியாய் ,

கவியரசர் பாரிவிழா விருதை

குன்றக்குடி கையால் வென்று உயர்ந்தவராய் ,

சாஹித்ய எகடமி விருதை

வென்ற ஒரே தமிழ் சரித்திரமாய் ,

பாரதிதாசன் விருது , சிற்பி விருது என

பல விருதை வென்றிருந்தும்

ராணா இலக்கிய விருது தானாய் இவரை வந்தடைந்திருந்தும் ,

” வெற்றி பல கண்டு – நான்

விருதுபெற வரும்போது

வெகுமானம் என்ன

வேண்டும் எனக் கேட்டால்

அப்துல் ரகுமானைத் தருக என்பேன் ” – என்று

கலைஞர் நாவாலும் –

தமிழ் நா ஆளும் , வாழும் – அம்

மாமனிதர் கையாளும்

கலைஞர் விருதை வென்ற தமிழ் பொக்கிசமாய் ,

சிங்களத்தீவினுக்கோர் பாலமமைத்து – அங்கும்

இந்துக் கடல் முத்தின்

தங்கக் கிரீடமென

கம்பர் விருதை வென்ற கம்ப காவலராய்

விளங்குகிறார் .

வில்லால் அல்லாது

சொல்லால் மல்லாடும்

கவிராத்திரி களத்திற்கு

தளபதியாய்

அல்லாஹ்வின் பெயர்தாங்கும் – இந்த

முல்லாவே இருந்துள்ளார் ..

இவர் ஒரு கட்டளைக் கலிப்பா தான்

ஆனால்

வாணியம்பாடியிலோ இவர்

கட்டளை இடும் கலீபா !

ரகு – மான் இல்லாமல்

ராமாயணம் இல்லை ,

ரகுமான் இல்லாமல்

கம்பன் அரங்க்கில்லை ” என்று

வாலி வாயால் வாழ்த்தப்பட்டவர்

ஆழி அளவு ஆழமானது

வாலி அவர் வார்த்தை .

வாழி – இவர் நீடூழி !

இவர் –

“பொய் மான் பின்னால்

போனவன் அல்ல – நான்

ஈமான் பின்னால் ஏகும்

ரகுமான் ” என்றவர்

அதனால் ,

எம் இதயத்தை வென்றவர். .

இந்த “முத்தமிழின் முகவரி ” யால் .

” சுட்டுவிரல் ” தொட்டெழுதும் பருவத்திலேயே

இவரின் ” பால் வீதியில் ”

” விதையாய் விழுந்தவர்கள் ” நாங்கள் –

இவரை ” ஆலாபனை ” செய்தே

” பித்த” னாய் போனவர்கள் பலர் ..

இவர் எங்களைப்போன்ற

” நேயர் விருப்பம் ” கருதி

” மின்மினிகளால் ஒரு கடிதம் ” எழுதியவர் ,

” அவளுக்கு நிலா என்று பெயர் ” சூட்டி

” கரைகளே நதியாவதில்லை ” என்று கிடந்த இந்த

” முட்டை வாசிகள் ”

” மரணம் முற்றுப்புள்ளி அல்ல ” என்பதை

தெரிந்துகொள்ள உதவியவர் இவர் .

” சொந்தச் சிறைகள் ” உடைக்கப்பட்டு

” விலங்குகள் இல்லாத கவிதை ” யாக

” புதுக்கவிதையில் குறியீடு ” சொல்லி

எங்களைத் தட்டிக்கொடுத்து தூக்கி நிறுத்தியவர் இவர் !

இவரின் ” பூப்படைந்த சபதம் ”

புத்தகத்தை விரித்தால் – அங்கு

“முத்தங்கள் ஓய்வதில்லை ” .

” சிலந்தியின் வீடு ” கூட உடையக்கூடாது என்று

” தொலைபேசிக் கண்ணீர் ” சிந்தி

” ரகசியப் பூ ” வழங்கும்

” நெருப்பை அணைக்கும் நெருப்பு ” இவர் .

” கடவுளின் முகவரி ” யோடு

” சோதி மிகு நவ கவிதை ” சுமந்து

” இல்லையிலும் இருக்கிறான் ” அவன்

” நிலவிலிருந்து வந்தவன் ”

” தட்டாதே திறந்திருக்கிறது ” என்று

” தேவகானம் ” ஏந்திவந்த

” பூக்காலம் ” இவருடையது .

” இது சிறகுகளின் நேரம் ” என

” பறவையின் பாதையில் ”

“காக்கைச் சோறு ” கொண்டு

” உறங்கும் அழகி “யை எழுப்பி

” பசி எந்தச் சாதி ” எனக்கேட்டு

” கண்ணீர்த்துளிகளுக்கு முகவரி இல்லை ” என்று

கல்வெட்டாய்க் கவிதைசெதுக்கிய

” பாலை நிலா ” இவர் .

” வருடங்கள் தவறாமல்

குழந்தைகள் தினத்தை

கொண்டாடுபவர்களே ,

தினங்களைக் கொண்டாடுவதை

விட்டுவிட்டுக்

குழந்தைகளை எப்போது

கொண்டாடப் போகிறீர்கள் ”

என்று கேட்ட

இந்த

ஹைக்கூ வை

கஸலை

நஜுமை கொண்டாடுவோம் வாருங்கள் !

புதுமைகளை தமிழுக்குள்

புகுத்திய

பெருமகனுக்கு இறைவன் பேரருளை வேண்டுவோம் !

முத்தமிழின் முதுசத்தை ,

மொழி கடந்து – உலகின்

விழி திறந்து

வாசிக்க வைத்தவரை

நேசிப்போர் , அவர்தம் ஆயுளைநீடிக்க

அல்லாஹ்வை ஆசிப்போம்

வாருங்கள் . .

ஆமீன் , ஆமீன்

யாரப்பில் ஆலமீன்

கவித்தேன் பருக

காத்திருந்த அவையை

விளித்தேன் – இதோ

கவிழ்த்தேன் என்

கவிதைக் குடத்தை – இன்றிங்கு என்

அகத்தேன் அனைத்தயும்

அவிழ்த்தேன் .

முத்தமிழ் வாழ்கவென

முடித்தேன் !

அல்ஹம்துலில்லாஹ் !